jorn van leeuwen

Toelichting

Jorn van Leeuwen – Utrecht (1982)

Jorn van Leeuwen (1982) neemt een symbool van gezapigheid als uitgangspunt voor een onderzoek dat inmiddels tien jaar bezig is en waarin hij de geranium vanuit verschillende perspectieven onderzoekt. Door kweken, stekken, ontwortelen, foto’s, collage en destillatie komt hij tot nieuwe ideeën, schilderijen, tekeningen, wandkleden en glas-in-lood ramen in vele variaties.

  • Hij manipuleert en verknipt de stengels tot een haast onnatuurlijke verschijning. Door de manier waarop van Leeuwen de geraniums neerzet, worden het als het ware portretten. Elke geranium onthult zo, langzaam maar zeker, zijn eigen persoonlijkheid.
    Gestaag sluipen er nieuwe thema’s en motieven in het werk, altijd uit zijn directe omgeving.  Bloemen als sleutelbloemen, zonnebloemen, aardperen en droogboeketten uit zijn volkstuin, nemen, al naargelang de seizoenen, de plaats in van de geranium. De achtergronden verruilen het donkerzwarte fond voor patronen uit de Arabische wereld, kozijnen en vitrages uit filmstills, kerkramen, balkonhekjes en decoratieve bloempotten uit erfenissen.

    Zo ontstaan nieuwe werelden, combinaties van planten en onderwerpen uit de mensenwereld, uit de verzameling van Jorn, verstilde beelden even mysterieus en ongrijpbaar als de natuur zelf.
    Hierbij laat de kunstenaar zijn techniek aansluiten bij het thema: vol van de schilderkunst zoekt hij niet alleen het experiment maar herontdekt tegelijkertijd de rijke traditie van teken- en schilderkunst.

We gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website zo soepel mogelijk draait. Als je doorgaat met het gebruiken van de website, gaan we ervan uit dat je ermee instemt.