Janpeter Muilwijk

Toelichting

in  paradisum

vanaf mijn vroege jeugd heeft het paradijs mij bezig gehouden. o, wat zou ik graag bloot, zonder schaamte, in harmonie met alles om mij heen door het paradijs huppelen.

het domme voorval van de zondeval heeft mij eerst kwaad gemaakt. ik was niet kwaad op eva of op adam maar op het onvolmaakte van het paradijs. de twijfel over een almachtige die dit niet had kunnen of willen voorkomen, maakte mij kribbig. het zou toch perfect zijn?

  • Lees meer

    vanuit die vragen heb ik schilderijen, tekeningen en tapijten gemaakt. halverwege liet ik mijn verbolgenheid een beetje varen. de eigen verantwoordelijkheid die met de vrucht van de kennis zijn intrede deed, heeft ook zijn goede kanten. eva krijgt door het eten van die vrucht gewetensvolle hersentjes en adam in haar voetsporen ook; dat maakt het leven wel spannender.

    de gewetenloosheid, de onbevangen erotiek van de tuin der lusten sprak mij daarna een tijdlang aan. in mijn laatste werk is de paradijstuin het beeld van onze goede oorsprong die in aanleg, in onze genen, verankerd is.

    soms kun je in het heden even bij die oorsprong, ze valt op door haar broosheid, ze is zo weer verstoord, ze is goed maar niet volmaakt. onverwacht kom je haar tegen in de verwondering over het leven maar juist ook in het kalme gemoed zonder angst voor de dood; het in paradisum van de uitvaartmis.

    die ideeën over de uitersten van oorsprong en einde van het menselijk bestaan worden gevoed door deze kortstondige paradijselijke ervaringen in het heden.

    kijk! in het dagelijks leven dient onze paradijselijke oorsprong zich onverwacht aan, ze voelt aan als de kalmte van de ziel.

    janpeter muilwijk, mei 2014

    www.janpetermuilwijk.com

Vul hier uw zoekopdracht in
We gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website zo soepel mogelijk draait. Als je doorgaat met het gebruiken van de website, gaan we ervan uit dat je ermee instemt.
Privacybeleid